Instagram‘daki hesabımı durdurduktan bir kaç hafta sonra Instagram’dan tanıştığım bir arkadaştan bir paket geldi. İçinden çıkan mektubu okurken gözlerim doldu. Güzel anılar arasında yer alması için mektubun arkasının fotoğrafını çektim.
Bir iki hafta sonra bir paket daha geldi. Onun içinden de çocuklarım için özel hazırlanmış seccadeler çıktı.
Meğer yardımlaşmadan ötesiymiş o hesap. Dayanışma ruhuna sahip insanların buluştuğu bir yermiş. Hani fenomenler reklam amaçlı paket alırlar ya, ben kapattığım hesabımın üzerine iki paket almıştım. Kapatmadan önce de yorgunluğumu paylaşımlarından farkeden, başka bir ülkede yaşayan bir arkadaşım bir paket göndermişti. Ne kadar ince ruhlu insanlarla tanışmışım.
2015-2017 senesinde Suriye, Irak, İran ve Afrika ülkelerinden çok sayıda insan gelmişti Almanya’ya. Almanca kurslarında öğretmenlik yaparken tanışmıştık. Pek çok öğrenciyi yakından tanıma, ihtiyaçlarını fark etme imkanım oldu. İhtiyaçlarını farkedince çevremdeki gönüllülerle birlikte durmamış, harekete geçmiştik. Neler yaptığımızı o dönemlerde sosyal medyadan paylaşıyordum.
Yüzlerce insanın kamp dönemine ve kamp sonrası hayatına şahit oldum. Hayata bakışımı değiştirdi onların samimiyeti, cesareti, umudu, sabrı.
2017’nin son aylarında öğretmenliği bıraktım. 2018’de bebeğim oldu. İlk altı ay kamplara girip çıkmak kolay olsa da kızım hareketlenince pek gidemez oldum. Hayatımda büyük eksikliğini hissettim kamplarda kalan insanların. Dayanışmanın olmadığı bir hayat benim için değerini yitirmiş bir hayattı. Yeni Corona kurallarıyla birlikte kampa girmek artık mümkün değildi.
Pek çok kez yazmışımdır. Şuan bir eğitim derneğinde (Bildungsträger) Coach olarak çalışıyor, Almanya’ya yeni gelen ailelerin uyum sürecine eşlik ediyorum. Dernekteki diğer Coach’lar gibi ben de pedagogum. Yani görevimiz gelen Job Center müşterilerini anlamak, motivasyonunu yükseltmek, engelleri birlikte aşmak.
Bu işimi gönüllü olarak sosyal medyaya taşıdım. Instagram ve Twitter üzerinden pek çok kişiyle tanıştım. Dinledim ve yardımcı olmaya çalıştım. Kimi mesleki kariyeriyle alakalı fikir alışverişi yapmak istedi, kimi sadece paylaşımlarımı görmek istediğini söyledi. Birisi şöyle bir mesaj yazmıştı: Yapayalnız kaldığım bu şehirde güne sizin paylaşımlarınızla başlıyorum. Siz gülümserken ben de ekrana bakıp gülümsüyorum.
Twitter sakinliğini korurken Instagram hızla büyüdü. Arkadaş listem 2000 kişiye yaklaşmıştı. Hemen hemen hergün buradaki hayata dair bilgiler paylaşıyordum. Günde 40-50 özel mesaj cevapladığım oluyordu. Bütün dikkatimi listemdeki insanlara vermiştim. Benim için bilgi paylaşmak değildi önemli olan. Birebir bağ kurmak, dinlemek, anlamak, çözüm üretmek. Motivasyonunu kaybetmiş kişileri tekrar motive etmek.
Zamanla ihtiyacın azaldığını farkettim.
Bilgi paylaşımını durdurdum.
Sadece yazı paylaşıyordum.
Sonra onu da durdurdum.
Bir kaç nedeni açıkladım son paylaşımımda.
Diğer nedenleri açıklamak istemedim.
Siz sosyal medyadan ne istiyorsanız sosyal medya size onu sunar.
Ben yardımlaşma ve dayanışma için burdayım.
Bunun için burda olanlarla iletişime devam etmek istiyorum.
Ama hangi mecrada, nasıl olacağına dair henüz bir fikrim yok.
Bu konuda bir fikriniz varsa benimle paylaşın lütfen.
Meryem ve Maria’nın hayatından kesitler paylaştığıım Instagram hesabım: @meryemundmaria
Gezi ve sosyal hayatımı paylaştığım Instagram hesabım: @momstravelworld
İnsan ilişkilerinde kullandığım metodları paylaştığım hesabım: @happymomscreativeworld
Coaching bilgileri paylaştığım Twitter hesabım: @betulozdemirco1
